 |
MIZERNA, CICHA
Mizerna, cicha, stajenka licha,
pełna niebieskiej chwały.
Oto leżący, na sianku śpiący
w promieniach Jezus mały.
Nad nim anieli w locie stanęli
i pochyleni klęczą,
z włosy złotymi, z skrzydła białymi,
pod malowaną tęczą.
I oto mnodzy ludzie ubodzy,
radzi oglądać Pana,
pełni natchnienia, pełni zdziwienia
upadli na kolana.
Oto Maryja, czysta lilija,
przy niej staruszek drżący
stoją przed nami, przed pastuszkami,
tacy uśmiechający.
* * * * * * *
|


|